Πότε ήταν η τελευταία φορά που καθίσατε σε ένα σπιτικό φαγητό και όχι προμηθευτείτε τους αναδευτήρες αλατιού και πιπεριού πριν σκάψετε στο δείπνο σας Οι πιθανότητες είναι, το πιπέρι στο τραπέζι σας είναι μαύρο.
Γνωρίζατε καν ότι υπάρχει λευκή πιπεριά; Προέρχονται από το ίδιο φυτό!
Ποια είναι λοιπόν η διαφορά μεταξύ μαύρου και λευκού πιπεριού; Η κύρια διαφορά μεταξύ ασπρόμαυρουΤο πιπέρι βρίσκεται στην επεξεργασία ωστόσο, αλλάζοντας το παρασκεύασμα, υπάρχουν μερικές λεπτές και μερικές όχι τόσο λεπτές αλλαγές στο χρώμα, τη συνέπεια και, φυσικά, τη γεύση.
Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το μαύρο και άσπρο πιπέρι.
Αυτό που πιστεύουμε ως πιπέρι προέρχεται αρχικά από πιπεριά, τα οποία είναι τα μούρα ενός φυτού πιπεριού που ονομάζεται piper nigrum. Αυτό το φυτό πιπεριού είναι πολύ διαφορετικό από τις πιπεριές τσίλι που έχουμε συνηθίσει να καλλιεργούμε στους κήπους μας ή να μαζεύουμε στο τοπικό σούπερ μάρκετ.
Το πιπέρι αναπτύσσεται σε αμπέλια που προέρχονται από την Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία. Όπως πολλά φρούτα και λαχανικά, αρχίζουν πράσινα, αλλά καθώς ωριμάζουν, γίνονται ένα πλούσιο κόκκινο χρώμα.
Ανάλογα με το πότε συλλέγονται και πώς στεγνώνουν, το τελικό προϊόν μπορεί να είναι πράσινο, μαύρο ή λευκό.
Για να φτιάξουμε το αλεσμένο πιπέρι που έχουμε συνηθίσειαγοράζοντας, τα μούρα συγκομίζονται πρώτα και ξηραίνονται. Εάν το μούρο μαζευτεί όταν είναι ακόμα πράσινο, είναι πιο πιθανό να τουρσί, καθώς δεν στεγνώνουν πολύ καλά.
Τα περισσότερα κόκκινα ή ροζ πιπέρι δεν είναι στην πραγματικότητα πιπεριά, αλλά τα μούρα ενός διαφορετικού είδους πιπεριάς, που προέρχονται από τη Βραζιλία.
Το μαύρο πιπέρι παρασκευάζεται από ξήρανση μούρων που είναι σχεδόν ώριμα. Η διαδικασία της ξήρανσής τους περιλαμβάνει συνήθως το βράσιμο πρώτα γρήγορα και στη συνέχεια την εξάπλωσή τους στον ήλιο για να στεγνώσουν.
Ορισμένες εμπορικές εγκαταστάσεις θα τους στεγνώσουν σε φούρνουςΑντίθετα, αν και ο ήλιος στην Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία είναι σίγουρα αρκετά ζεστός για να κάνει τη δουλειά γρήγορα. Καθώς στεγνώνουν, το δέρμα τους γίνεται πιο σκούρο, σχεδόν μαύρο.
Η λευκή πιπεριά παρασκευάζεται επίσης από σχεδόν ώριμα μούρα, αλλά πριν στεγνώσει, το δέρμα αφαιρείται, γι 'αυτό χάνουν όλο το χρώμα τους.
Το δέρμα των ώριμων μούρων είναι αρκετά εύθραυστο, οπότε απλά βυθίζοντας τα κάτω από μια συνεχή ροή νερού τελικά θα το τραβήξει τελείως. Μόλις μαλακώσουν στο κάτω μέρος του μωρού, θα στεγνώσουν.
Για ένα απλό μπαχαρικό που συχνά θεωρείται δεδομένο, είναι εκπληκτικά υγιές για εσάς. Είναι γεμάτο αντιοξειδωτικά και πολλές διαφορετικές βιταμίνες, μέταλλα και άλλα μικροθρεπτικά συστατικά.
Το πιπέρι έχει χρησιμοποιηθεί σε αρχαίες, παραδοσιακές θεραπευτικές πρακτικές για τη βελτίωση μιας ποικιλίας καταστάσεων, όπως μείωση της φλεγμονής, βελτίωση της πέψης και μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και μόνο βοηθούν στη μείωση του κινδύνου ή της εμπειρίας σχεδόν κάθε χρόνιας νόσου που είναι γνωστή, από το άσθμα έως τον καρκίνο.
Εάν έχετε ακούσει για τα πολλά οφέλη του κουρκούμη, ίσως γνωρίζετε επίσης ότι για να απορροφήσει σωστά το σώμα σας το κρίσιμο συστατικό, την κουρκουμίνη, χρειάζεται κάποια βοήθεια.
Η πεπερίνη και η καψαϊκίνη είναι 2 πολύ αποτελεσματικέςενώσεις που βοηθούν στην αύξηση του ρυθμού απορρόφησης και το πιπέρι είναι σχεδόν 10% πιπεριά. Φαίνεται επίσης ότι βοηθά στην απορρόφηση άλλων θρεπτικών ουσιών, όπως το ασβέστιο και το σελήνιο, μεταξύ άλλων.
Είμαι βέβαιος ότι έχετε συνηθίσει να προσθέτετε πιπέρι στοπλειοψηφία των γευμάτων σας και πιθανώς ακόμη και μεσημεριανά γεύματα Προσθέτει μια ωραία ένδειξη ζέστης και γήινης γεύσης σε σχεδόν οποιοδήποτε αλμυρό γεύμα και είμαστε τόσο συνηθισμένοι που κάτι φαίνεται να λείπει χωρίς αυτό.
Υπάρχουν μερικές λιγότερο συχνές χρήσεις για πιπέρι που μπορεί να σας εκπλήξουν.
Το προσωπικό μου αγαπημένο είναι να προσθέσω πιπέρι σε ένα μπολ με φράουλες. Το είδα σε μια συνταγή πριν από χρόνια και ήμουνέκτοτε μετατροπή. Το πιπέρι χρησιμεύει για να εξισορροπήσει κάθε τάρτα που μπορεί να υπάρχει στο μούρο σας, ενισχύοντας τη φυσική του γλυκύτητα. Εάν προσθέσετε λίγο βαλσάμικο ξύδι στο μείγμα, έχετε πραγματικά νικητή.
Αυτή η τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιοδήποτε φρούτο που έχει γλυκόπικρο συνδυασμό όταν θέλετε να εστιάσετε στη γλυκιά πλευρά της εξίσωσης.
Υπάρχουν ακόμη και χρήσεις που δεν σχετίζονται με το πιπέρι. Για παράδειγμα, τα μυρμήγκια και άλλα παράσιτα θα το κάνουνκαλύτερα να το αποφύγετε, οπότε αν είναι «εκείνη την εποχή του χρόνου», απλώς πασπαλίστε λίγο πιπέρι στο μονοπάτι τους και θα είναι πιο πιθανό να μείνουν έξω και έξω από τα γκισέ σας.
Εάν έχετε ποτέ χτυπήσει κατά λάθος ένα δοχείο με λεπτόκοκκο πιπέρι και μετά έχετε μια ωραία, βαθιά εισπνοή, γνωρίζετε ότι μία από τις παρενέργειες του πιπεριού είναι ότι προκαλεί φτέρνισμα.
Μερικοί άνθρωποι είναι πολύ πιο ευαίσθητοι στο πιπέρι και θα φτερνιστούν ακόμη και αν έχει προστεθεί σε ένα πιάτο και στη συνέχεια σερβίρονται σε αυτούς, ενώ άλλοι πρέπει να πάρουν ένα πρόσωπο γεμάτο μπαχαρικό για να ενοχληθούν πραγματικά.
Γιατί το πιπέρι σε κάνει να φτερνίζεσαι; Προκαλείται από ένα αλκαλοειδές που ονομάζεται πιπερίνη, το οποίο ερεθίζει τις μικροσκοπικές τρίχες στη μύτη σας εάν εισπνέεται. Δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, αν και μπορεί να είναι ενοχλητικό.
Η ίδια ένωση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνοαιμορραγία σε άτομα με αιμορραγικές διαταραχές, αλλά μόνο όταν καταναλώνονται σε περίσσεια. Συνολικά, το πιπέρι θεωρείται ασφαλές για κατανάλωση για όλους, σύμφωνα με τις προσωπικές προτιμήσεις και τις θερμές προτιμήσεις.
Η υγεία και τα θρεπτικά οφέλη του λευκούτο πιπέρι είναι λίγο πολύ πανομοιότυπο με εκείνο του μαύρου πιπεριού, δεδομένου ότι είναι το ίδιο φυτό που έχει υποστεί διαφορετική επεξεργασία. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα οφέλη από την επιλογή λευκού πιπεριού για ορισμένες συνταγές.
Το λευκό πιπέρι θεωρείται γενικά ελαφρώς πιο πικάντικο από το μαύρο πιπέρι, αν και λιγότερο περίπλοκο στο προφίλ της γεύσης. Με άλλα λόγια, το μόνο που έχετε είναι η ζέστη με πολύ λίγη γεύση.
Υπάρχουν ορισμένες ενώσεις στο δέρμα των πιπεριών που προσθέτουν βάθος γεύσης στο μαύρο πιπέρι που χάνεται σε λευκό, συμπεριλαμβανομένου κάτι λίγο φρουτώδες ή λουλουδάτο.
Το λευκό πιπέρι χρησιμοποιείται καλύτερα σε συνταγές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν λίγο ζεστό, αλλά δεν θέλετε να αλλάξετε τη γεύση. Είναι επίσης υπέροχο όταν δεν θέλετε μικρά μαύρα στίγματα πιπεριού να καταστρέψουν την όμορφη παρουσίασή σας, ειδικά για σάλτσες κρέμας ή ελαφριά σκόρδα και σοτάκια ελαίου, για παράδειγμα.
Λειτουργεί επίσης τέλεια για μίγματα αλατιού και πιπεριού σε αναδευτήρα ή μύλο, χωρίς την ασπρόμαυρη αντίθεση.
Αν θέλετε απλώς να καρυκεύσετε ένα πιάτο, μπορείτε να αντικαταστήσετε το μαύρο πιπέρι με το λευκό σε σχεδόν οποιαδήποτε συνταγή, αν και ίσως χρειαστεί να προσθέσετε λίγο επιπλέον για να πάρετε το ίδιο επίπεδο θερμότητας.
Η χρήση μαύρου πιπεριού ως υποκατάστατου μπορεί να γίνει λίγο δύσκολη όταν φτιάχνετε ελαφριές ή κρεμώδεις σάλτσες, καθώς το πιπέρι θα είναι οπτικά πιο αισθητό.
Ανάλογα με το πιάτο, μπορεί επίσης να θέλετε να δοκιμάσετεπροσθέτοντας λίγο αλεσμένο πιπέρι καγιέν. Η σκόνη θα αναμειχθεί σε μια σάλτσα λιγότερο εμφανώς, αλλά θα χρειαστείτε πολύ λιγότερα για να επιτύχετε την ίδια ποσότητα θερμότητας. Δοκιμάστε να αντικαταστήσετε ½ κουταλάκι της λευκής πιπεριάς με 1/8 κουταλάκι πιπέρι καγιέν.
Ένα επιπλέον πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε όταν είναιέρχεται στο λευκό πιπέρι είναι ότι θα πάψει πιο γρήγορα από το μαύρο πιπέρι. Εάν είστε κάτι σαν εμένα, πιθανότατα θα εκπλαγείτε που ακούτε ότι το πιπέρι μπορεί ακόμη και να είναι μπαγιάτικο - δεν ήταν μια σκέψη που είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου πριν ερευνήσω αυτό το άρθρο.
Αλλά είναι αλήθεια, το μαύρο πιπέρι θα διαρκέσει 2 - 3 χρόνια αλεσμένο και έως και 6 χρόνια ως ολόκληρο πιπέρι.
Το αλεσμένο άσπρο πιπέρι, ωστόσο, θα πρέπει να χρησιμοποιείται εντός 1 έτους και, εάν φυλάσσεται καλά σε αεροστεγές δοχείο από άμεσο φως, ολόκληρα τα πιπέρι θα διαρκέσουν 2 - 3 χρόνια.
Ενώ το πιπέρι είναι απίθανο να πάει άσχημα, θα χάσει την ισχύ του και πολλοί μάγειρες θα αντικαταστήσουν την τροφοδοσία τους εντός 6 μηνών.
Το λευκό πιπέρι τείνει να είναι πιο ακριβό απόμαύρο πιπέρι απλά επειδή χρειάζεται περισσότερα βήματα για να το προετοιμάσει για κατανάλωση. Όπως με σχεδόν οτιδήποτε στη ζωή, όσο πιο δύσκολο είναι να δημιουργηθεί, τόσο υψηλότερη θα είναι η τιμή.
Σε κάποιο σημείο, το αλάτι και το πιπέρι συνδέθηκαν αμετάκλητα, στο σημείο που σχεδόν δεν είναι φυσιολογικό να προσθέσετε ένα χωρίς το άλλο τώρα. Ενώ το αλάτι έχει νόημα επειδή ενισχύει την ικανότητά μας να επιλέγουμε μοναδικές γεύσεις από το φαγητό μας, το πιπέρι προσθέτει μια συγκεκριμένη θερμότητα και μπαχαρικό από μόνο του.
Οι επαγγελματίες σεφ θα χρησιμοποιήσουν μαύρο πιπέρι με πολύ περισσότερη διακριτικότητα από έναν οικιακό μάγειρα, αλλά η απλή απάντηση είναι μάλλον τίποτα πιο συναρπαστικό από τη συνήθεια και την παράδοση.
Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να σας εμποδίζει να κόψετε το πιπέρι, να το αλλάξετε για μια άλλη ποικιλία πιπεριού ή να κάνετε ένα εντελώς διαφορετικό μπαχαρικό το βασικό σας στοιχείο επιλογής!
Το πιπέρι καγιέν είναι λίγο διαφορετικό από το λευκό ή το μαύρο πιπέρι και δεν είναι φτιαγμένο από πιπέρι, αλλά μάλλον από φυτό πιπεριού, παρόμοιο με πιπεριές ή πιπεριές jalapeno, αν και πολύ πιο ζεστό.
Μπορείτε να τα βρείτε φρέσκα, όπως το μικρό κόκκινο καυτό τσίλιπιπεριές, αλλά χρησιμοποιείται συνήθως είτε σε μορφή σκόνης είτε σε νιφάδες. Προσθέτει θερμότητα σε σχεδόν οποιοδήποτε πιάτο, ωστόσο, όταν χρησιμοποιείται μέτρια, δεν είναι τόσο ισχυρό που θα σας αφήσει να ιδρώνετε και να ορκίζεστε πιπεριές για μια ζωή.
